59. 60. Dopiero kiedy człowiek przeżyje piekło, może docenić piękno nieba. Recenzja "Lato koloru wiśni" & "Zima koloru turkusu" Carina Bartsch

Witajcie kochani. Dzisiaj chciałabym serdecznie was zaprosić na recenzję serii Lato koloru wiśni, nie chciałam rozdzielać tych dwóch tomów, dlatego macie recenzję wspólną. Zapraszam serdecznie do czytania. 

   Tytuł Lato koloru wiśni                                             Tytuł Zima koloru turkusu
   Autor Carina Bartsch                                                Autor Carina Bartsch
   Liczba stron 496                                                      Liczba stron 456
   Wydawnictwo Media Rodzina                                Wydawnictwo Media Rodzina
   Tłumaczenie Emilia Kledzik                                    Tłumaczenie Emilia Kledzik
   Tytuł oryginalny Kirschroter Sommer                    Tytuł oryginalny Türkisgrüner Winter
   Seria Lato koloru wiśni (tom 1)                                Seria Lato koloru wiśni (tom 2)
   Data wydania 17 czerwca 2015                                Data wydania 9 października 2015
   Ocena książki 7/10                                                  Ocena książki 6/10

Moja teoria, że mężczyźni przychodzą na świat z wadą mózgu, potwierdzała się z każdym dniem.

Lekkie love story utrzymane w konwencji romansu akademickiego. Emely, obdarzona odrobinę sarkastycznym poczuciem humoru studentka literaturoznawstwa, szczerze cieszy się z przeprowadzki jej najlepszej przyjaciółki do Berlina. Nie wie jeszcze, że szalona Alex zamierza zamieszkać w mieszkaniu swojego brata, przystojnego, szmaragdowookiego bruneta, z którym Emely łączą niemile wspomnienia. Na szczęście wkrótce dziewczyna otrzyma romantyczny mail od tajemniczego wielbiciela...

- A co to jest miłość w ogóle?
- Kaprys natury, defekt genetyczny – nazwij to, jak chcesz. Faktem jest, że miłość istnieje tylko po to, by dwoje ludzi po prokreacji zostało razem tak długo, aż potomek osiągnie pełnoletność.

Rozkładamy książkę na łopatki, czyli jej plusy i minusy. 

✔ Obie książki są bardzo ładnie wydane. Na okładkach podobają mi się bardzo turkusowe oczy chłopaka, reszta też się jakoś dopełnia. Pojawia się podział na rozdziały, a dzięki dużej czcionce mamy wrażenie jakbyśmy szczególnie szybko czytali. 

✔ Sam pomysł na historii nie jest za bardzo oryginalny. Autorka troszkę zmieniła dobrze nam znany schemat chłopaka, który wprowadza się do domu obok. Elyas zawsze mieszkał w pobliżu,  a Emely nie miała nigdy okazji by na niego wpaść. Okazja pojawia się kiedy do chłopaka wprowadza się Alex - najlepsza przyjaciółka Emely i siostra Elyasa - jak to wszystko skończy się dla naszej głównej bohaterki, która darzy Elyasa nienawiścią za to co stało się w przeszłości. 

✔ Wszystkie wydarzenia śledzimy z perspektywy Emely. Jest ona studentką literaturoznawstwa z niecodziennym poczuciem humoru i ciętym językiem. Nie przejmuje się tym co inni o niej sądzą, stara się cieszyć życiem oraz spędzać jak najwięcej czasu ze swoją przyjaciółką. W pierwszej części bardzo mi się ona podobała jej poczucie humoru mnie rozwalało, nie mogłam przestać się śmiać, a w drugiej części coś się zepsuło inne okoliczności i straciła tą swoją magiczną nutę. Emely jest też osobą strasznie nieporadną, cały czas się przewraca, wszystko leci jej z rąk. Nie trudno się domyśleć, że z tych opresji ratuje ją Elyas.

✔ Drugim najważniejszym bohaterem jest nieziemsko przystojny mężczyzna o turkusowych oczach. Brat Alex także wyróżnia się nieziemskim poczuciem humoru, jeśli tylko Elyas pojawia się obok Emyly wiemy, że będzie śmiesznie. Od początku chłopak walczy o zainteresowanie dziewczyny, ale czy jest to spowodowane dobrymi pobudkami. 

✔ Wątek tajemniczego wielbiciela, który wysyła maile Emely. Jest to bardzo ciekawie wykreowane przede wszystkim, dlatego że dowiadujemy się wielu ciekawych rzeczy o naszej głównej bohaterce. Piszą do siebie niegroźne maile bez żadnych podtekstów, obie osoby chcą po prostu dowiedzieć się czegoś o sobie. Jak to wpłynie na życie Emely i jakie będzie miało konsekwencje?

✔ Trudno mi jest napisać kogo z bohaterów tej książki nie lubiłam, bo wszyscy byli bardzo dobrze wykreowani i mieli wiele indywidualnych cech, a utożsamianie się z nimi to wielka przyjemność. 

✘ Przykro mi to pisać, ale taka jest prawda. Ta książka jest tak bardzo przewidywalna, już po przeczytaniu pięćdziesięciu stron wiedziałam jak ta historia się skończy. 

✔ Ale wielkim plusem jest styl autorki, tak leciutko i miło mi się czytało tę książkę. Pierwszą część, jak i drugą, przeczytałam w jeden wieczór. Ta historia ma w sobie coś takiego, że trudno jest się nam oderwać od czytania, nawet na chwile. 

✘ Gdzieś wyżej pisałam już o jednym schemacie i niestety pojawia się ich w tej książce dużo więcej. Mamy trójkąt miłosny, który pojawia się tylko na chwilę, bardzo za to dziękuję autorce, bo nie bardzo przypadł mi do gustu. Mamy też wielką miłość, kłótnię i znowu powrót do siebie. 

✔ Więź przyjacielska jest niezwykle dobrze opisana. Powstawanie nowych przyjaźni, jak i pielęgnowanie tej wieloletniej przewija się przez całą historię i niesamowicie dobrze się komponuje. 

✔✘ Pierwsza część to bardzo zabawna historia Emely i jej przyjaciół, w drugiej już jest smutno i jak dla mnie sztucznie przedłużane do końca. Wystarczyłoby żeby ze sobą porozmawiali i wszystko by się wyjaśniło. 

✘  Zakończenie pierwszej części nie przypadło mi do gustu. Kiedy wiesz jak skończy się cała ta historia to się denerwujesz kiedy nie kończy się tak, tylko jest przedłużane to co i tak się pojawia tylko w następnej części. Troszkę skomplikowane, ale tak się czułam po skończeniu pierwszego tomu. 

- Elyas.

- Hm? – wymruczał.

- Grasz na pianinie i studiujesz medycynę, prawda? - wyszeptałam i włożyłam wiele wysiłku, by mój głos zabrzmiał namiętnie.

- Mhm… - powtórzył i znów zaczął głaskać mnie po udzie.

- To znaczy, że bardzo potrzebne są ci palce, prawda?

- Hmm? – W jego głos wkradła się nuta irytacji.

- Więc na twoim miejscu natychmiast zabrałabym tę dłoń, zanim ją tobie połamię!

Podsumowując mimo że cała historia jest schematyczna i przewidywalna to niesamowity styl i język autorki powoduję, że nie możemy przestać czytać tej książki. Zachęcam do poznania szczególnie pierwszego tomu, w którym trudno było powstrzymać śmiech. Gwarantuję nieziemską zabawę, a przy tym poznacie magię prawdziwej przyjaźni. 

Czytaliście tę książkę, a może macie ją w planach? 

Pozdrawiam, 

Wiktoria